Hotels
Ah, heerlijk, vakantie! Lekker uitrusten.
Hard gewerkt de afgelopen weken om alles af te krijgen en de reis in orde te maken. Koffers gepakt, in het vliegtuig naar een verre bestemming: Tokio. Na een vlucht van bijna 11 uur, gevolgd door 3 uur in de trein en de metro, eindelijk ingecheckt in het hotel. Doodmoe plof ik op het bed neer.
Het is hier 7 uur later dan in Nederland. Is het thuis al moeilijk om ‘op tijd’ in bed te liggen, hier lukt dat al helemaal niet. De eerste nacht val ik van de vermoeidheid van de reis om 22:00 in slaap... Om vervolgens om 23:00 weer klaarwakker te zijn en tot 5:00 geen oog meer dicht te doen. Ik weet dat dit de eerste week zo zal zijn; jetlag is mij welbekend. Als ik dan eindelijk slaap gaat om negen uur ‘s ochtends de wekker. De schoonmaakster komt immers over een uurtje en dan wordt er wel verwacht dat je de kamer verlaten hebt. Het ontbijt slaan we vandaag maar even over; dat kan van 8 uur tot 9 uur genuttigd worden. Alsof ik dan al een hap door mijn keel kan krijgen!
Terwijl mijn lichaam denkt dat het 2 uur ’s nachts is en heftig protesteert tegen dit vreemde tijdstip om op te staan sleep ik me de douche in, hopend dat het water me wat zal verkwikken. Iets wakkerder kleed ik me aan en doe mijn make up op; zijn die wallen tenminste wat minder goed te zien. Klokslag 10 uur, en geen minuut vroeger, stap ik de kamer uit en ga met de lift naar beneden. Misschien kan ik een park vinden om lekker in te gaan liggen of zo. Vandaag zal er van bezienswaardigheden niet veel terecht komen...
Tokio is een wereldstad die 24 uur doorgaat. Dit geldt voor meer populaire vakantiebestemmingen: Londen, New York, Hongkong. Maar de hotels gaan helaas nog niet mee met deze 24-uurs-steden.
Aan het eind van de week ben ik inmiddels gewend aan het tijdsverschil. Maar voor mijn lichaam blijven het vroege tijdstippen om op te staan: omdat ik morgen verder reis naar Kyoto moet ik om 10 uur met mijn gepakte koffers bij de balie staan om uit te checken. Nee, later uitchecken is niet mogelijk, wordt mij verteld. De kamer moet immers gereedgemaakt worden voor de volgende gasten. Die kunnen ’s middags om 3 uur al inchecken. Zou dat nou niet wat later kunnen?
In de trein naar Kyoto kan ik gelukkig mijn ogen een paar uur dichtdoen. Over twee weken ben ik weer lekker thuis. Ik hoor mijn collega’s nu al: Heb je lekker uitgerust op vakantie? Nee. Ik heb niet lekker uitgerust op vakantie. Uitrusten, dat doe ik thuis wel.
